داده‌های تمامی تصاویر اینستاگرامی که پست می‌کنید، لازم است جایی ذخیره شوند و افزایش اطلاعات دیجیتالی که همه‌ ی ما در حال تولید آن هستیم به این معنا است که به افزایش حافظه برای ذخیره‌ی آن‌ها نیز نیاز داریم. به‌ تازگی دانشمندان یک نمونه‌ ی کاری از نوعی حافظه را که با عنوان حافظه‌ی چند منظور (Universal Memory)  شناخته می‌شود، ارائه داده‌اند؛ نوع جدیدی از سلول حافظه‌ ی الکترونیکی که عناصر مثبت فناوری‌ های حافظه ‌ی موجود را با هم ترکیب می‌کند و در همین حین بسیاری از نقاط ضعف را به حداقل می‌رساند.

سلول‌های حافظه‌ی معرفی‌ شده براساس رویکرد مکانیک کوانتوم توسعه پبدا کرده که وقتی الکترون‌ها در اطراف آن تونل می‌زنند، بازده انرژی آن افزایش می‌یابد. مانوس هین از دانشگاه لنکستر در بریتانیا می‌گوید:

به‌ طور کلی، ایجاد یک حافظه‌ ی چند منظوره که اطلاعات را به‌ صورت محکمی ذخیره کند و نیز به آسانی قابل تغییر باشد، غیرممکن تلقی می‌شد، اما این دستگاه ویژگی‌های مخالفی را از خود نشان داده است.

به‌ طور کلی، کامپیوترها، تلفن‌ها و مراکز داده‌ها از دو نوع حافظه استفاده می‌کنند RAM (حافظه با دسترسی تصادفی) که تمام فایل‌ها و اپلیکیشن‌های باز شما را در حافظه حفظ می‌کند. این نوع حافظه فوق‌العاده سریع است و مصرف انرژی کمی دارد اما تمامی اطلاعاتی که با این روش ذخیره شده باشد، هنگام قطع برق از دست می‌رود. اگر شما نیز هنگام گیر کردن سیستم، یک کار ذخیره‌ نشده را از دست داده باشید، تا حدودی از محدودیت‌های این نوع حافظه آگاهی دارید. حافظه‌ی تصادفی پویا یا DRAM نوعی از حافظه است که بیش از همه در کامپیوترها استفاده می‌شود، اگرچه حافظه با دسترسی تصادفی ایستا (SRAM) نیز گاهی روی پردازنده‌ ی اصلی کامپیوتر نصب می‌شود.

نوع دیگر حافظه، حافظه‌ی فلش است: این نوع حافظه می‌تواند فایل‌ها را به ‌مدت طولانی نگه دارد، مثلا وقتی که یک سند یا تصویر را روی لپ‌تاپ ذخیره می‌کنید. این نوع حافظه کندتر از RAM است و انرژی بیشتری مصرف می‌کند. علاوه‌ براین، حافظه‌ی فلش طی زمان تحلیل می‌رود، هرچند سرعت این روند به اندازه‌ای کند است که قبل از ارتقاء یک دستگاه جدید متوجه آن نمی‌شوید.

کاری که پژوهشگران در این مطالعه انجام داده‌اند، ترکیب و تطابق این دو نوع حافظه است. این کار در حال حاضر فقط در آزمایشگاه انجام شده است بنابراین تا زمانی‌که این نوع حافظه وارد دستگاه‌های شخصی ما شود، باید مدتی منتظر بمانیم و اگر چنین اتفاقی بیفتد، برای مدتی دیگر نیاز به ارتقاء هارد دیسک خود نخواهیم داشت. هین می‌گوید:

حالت ایده‌آل ترکیب کردن مزایای این دو نوع حافظه بدون معایب آن‌ها است و این همان چیزی است که ما آن را نشان داده‌ایم. دستگاه ما دارای یک زمان درونی تمام‌ نشدنی ذخیره‌سازی اطلاعات است و درمقایسه‌ با DRAM ، می‌تواند اطلاعات را با ۱۰۰ برابر انرژی کمتر ذخیره یا حذف کند.

 پژوهشگران می‌گویند حافظه‌ی چند منظوره‌ی آن‌ها می‌تواند میزان مصرف انرژی مرکز داده را در زمان‌های اوج، به یک پنجم کاهش دهد. این نوع حافظه همچنین توسعه‌ی نوع جدیدی از کامپیوتر را که هرگز نیازی به بوت شدن ندارد، امکان‌پذیر خواهد کرد که در فواصل زمانی‌که مورد استفاده قرار نمی‌گیرد (حتی در فاصله‌ی بین فشردن کلیدها) سریعا و به‌ طور نامحسوس به‌ حالت خواب می‌رود.

پژوهشگران نتایج پژوهش خود را ثبت اختراع کرده‌اند. این پیشرفت، منافع مالی زیادی خواهد داشت و احتمالا نخستین مشتریان آن نه سازندگان تلفن همراه و لپ‌تاپ، بلکه غول‌های تکنولوژی خواهند بود (کامپیوترهایی که نیاز به ذخیره‌ی حجم عظیمی از اطلاعات دارند). با این‌ حال به ‌طور بالقوه این حافظه می‌تواند برای هر فردی که از یک دستگاه الکترونیک نسل آینده استفاده می‌کند، سودمند باشد و پس از آن دیگر پست مطالب و تصاویر در رسانه‌های اجتماعی و استریم کردن ویدئو، به انرژی چندانی نیاز نخواهد داشت.